Techniki prowadzenia trzebieży + wskazówki

Drzewa przeznaczone do wycięcia podczas trzebieży nie są znakowane, gdyż decyzję podejmuje operator w trakcie trwania pracy. To on na podstawie doświadczenia w prowadzeniu trzebieży wybiera drzewa, które powinny zostać ścięte.

Istnieją dwie techniki prowadzenia trzebieży – trzebież prowadzona harvesterem oraz harvesterem i pilarką. Zacznijmy od tej pierwszej.

Okrzesywanie drzew należy wykonywać nad wcześniej przygotowanym szlakiem roboczym. W celu ochrony drzewostanu gałęzie powinny być zrzucane na korzenie drzew. Jeśli jest to konieczne, do rozrzucania gałęzi można użyć głowicy harvesterowej.

Następnym krokiem jest wybór miejsca do umiejscowienia mygły. Drzewa należy wyrabiać nad drogą, a pnie składać po przeciwnej stronie. Aby ograniczyć manewry wysięgnikiem, drzewa powinno się obalać raz na prawą, raz na lewą stronę. Kierunek obalania wybiera się wg klasyfikacji drewna, gdyż pnie często są zbyt ciężkie by je przenosić. Jeśli jest to możliwe, trzebież należy rozpocząć o papierówek, ponieważ ułatwi to zrywkę. Obalanie mniejszych drzew w kierunku szlaku roboczego, na granicy zasięgu wysięgnika jest dobrym sposobem, z wyjątkiem gdy gałęzie są potrzebne do pokrycia szlaku roboczego. Zalecana jest wyróbka drzewa wg gatunku.

Druga technika trzebieży, czyli za pomocą harvestera i pilarki wykonywana jest przez operatora harvestera i forwardera oraz pilarza.

Korzyścią jaką niesie za sobą ta technika jest możliwość ręcznej ścinki drzew o dużej wielkości a dopiero potem dalsza obróbka z wykorzystaniem harwestera. Jest to również dobre rozwiązanie, gdy teren jest pochyły lub gdy szlaki robocze znajdują się daleko od siebie.  Ponadto zespół może wymieniać się zadaniami, przez co każdy pracownik uczy się wykonywać pracę na innym stanowisku.

Trzebież rozpoczyna operator harvestera, który przygotowuje szlak roboczy wycinając drzewa znajdujące się w zasięgu żurawia leśnego. Pilarz może rozpocząć pracę, dopiero gdy maszyna oddali się na bezpieczną odległość. Drzewa należy obalać pod właściwym kątem względem szlaku, przy okazji unikając obalania drzew w pęczki, gdyż może to przyczynić się do zwiększenia zniszczeń, powstania trudności podczas podnoszenia pojedynczych drzew oraz złamania wierzchołków. Po zakończeniu ścinki pilarką można przystąpić do wyróbki ściętych drzew oraz tych nie wyrobionych przy pomocy harvestera. W przypadku cięcia drzew na kłody, pień należy odwrócić za pomocą głowicy i wykonać przerzynkę początkową we właściwym kierunku.

Istnieje także metoda trzebieży pomiędzy szlakami, którą można zastosować podczas drugiej ścinki. Pozwala ona na zastosowanie większych odstępów między szlakami, ponieważ harwester porusza się wtedy po terenie drzewostanu.

Dodatkowe wskazówki

1. Obszar pokryty dużą warstwą podszycia, należy wykarczować by przyspieszyć zrąb i przede wszystkim zmniejszyć ryzyko zniszczeń pozostałych drzew.
2. Gdy teren zrębu znajduje się w pobliżu innej działki, obowiązkiem kierownika jest poinformowanie operatora, czy istnieje możliwość wjazdu na sąsiadującą działkę. Kierownik powinien sprawdzić to na etapie planowania, gdy ustalane jest miejsce składowania drewna.
3. Podczas układania podkładów należy wziąć pod uwagę 3 aspekty:

• odległość od lasu
• miejsce na mygłę
• dogodny dojazd

1. Aby zapobiec zniszczeniu rowu, należy go wypełnić papierówką lub innym drewnem o niskiej jakości. Natomiast po zakończeniu trzebieży należy pamiętać o jego oczyszczeniu.
2. Zabronione jest obalanie drzew w młodnik, szkółkę, linie energetyczne telefoniczne itd.
3. Przed rozpoczęciem trzebieży warto jest oznaczyć szlak roboczy, które może okazać się pomocny podczas prac wieczornych/nocnych oraz gdy grunt okaże się trudny i wymagający. Szlak powinien mieć szerokość ok 4m.